In Ertvelde (Evergem) opende Brouwerij Van Steenberge in 2023 ‘Hopspot’, een brasserie met uitzicht op de hopvelden, waar klassieke gerechten en cocktails een verrassende twist krijgen. De zaak zet de bieren van de brouwerij letterlijk op de kaart, in een setting die tegelijk landelijk en modern aanvoelt. Vol verwachting ‘hopten’ we binnen voor een avondje tafelen.
Wie het pand binnenstapt, wordt langs de bar naar achteren geleid. Daar wacht een groot terras met uitzicht op de hopvelden. Slingers van hopbellen vormen een groen decor en dempen het geluid van de N458. Door de hoge glasramen kijk je naar de open keuken. Binnen en op het terras voelt het aan als een gezellige huiskamer: houten tafels, witte stoffen servetten, sfeerlampjes, een open keuken en nostalgische wit-met-blauwe bordjes van “ons bobon”. Er hangt een ontspannen sfeer en uit de boxen klinkt zacht ‘Calm Down’ van Rema en Selena Gomez, toepasselijk bij deze plek waar je vanzelf onthaast.
De menukaart oogt op het eerste zicht vertrouwd: bekende gerechten en klassieke cocktails. Bij Hopspot krijgt alles echter een twist of “een hoekske af”, zoals ze hier zeggen. Dat merkten we al meteen bij het aperitief. Ondanks de uitnodigende Cherie Cherie (of Eddy Wally in een glas), kozen we voor de Hoppy Mule. Een variant van de Moskou Mule, maar dan met een rijke kruidenmix, gemberbier en uiteraard hop. Verfrissend en tegelijk pittig voor wie van gember houdt.
Ook bij de starters werden we verrast. De burrata met gegrilde groene asperges en verse pesto kwam op tafel in speelse, wiebelende bordjes die deden denken aan een dekseltje van een armatuur. Een uitdaging voor het evenwicht, gelukkig hadden we nog niet veel gedronken. Daarna gingen we voor de suggestie van het huis: mosselen, bereid met selder, rode peper, gepekelde rode ui als friszuur contrast en afgeblust met Fourchette. Meteen een reden om voor een verfrissende Fourchette te gaan bij het hoofdgerecht.
Voor het hoofdgerecht nam ik de Noordzeevis, geserveerd met een romige puree en een subtiele biersaus. Perfect van textuur, zacht van smaak, precies zoals vis hoort te zijn. Omdat de Pluma Ibérico helaas uitverkocht was, koos mijn partner voor het kogelbiefstuk van Dierendonck: een perfect saignant gebakken, mals stukje bovenbil, geserveerd met warme groenten, verse kroketjes en een klassieke choronsaus. De porties waren ideaal, maar toen we bij de buren de desserts voorbij zagen komen, kregen we toch zin in iets zoets.
Bij het dessert bleef de bierlink aanwezig: een moutijsje met bierkaramel en chocoladebrownie en een suggestie van honingijs met verse vijgen en koffiecrumble. Om de avond rustig af te sluiten, proefden we een houtgerijpte Graham’s Tawny porto, die de vijgensmaak subtiel terugbracht in het glas.
lees hier het volledige artikel van © Tineke Bultinck op HLN.
